نوری، مانی (زاده‌ی 10 آبان 1368، تهران)

مانی نوری، بازیگر، نویسنده و کارگردان کشورمان، فارغ‌التحصیل رشته‌ی هنر، ادبیات و فلسفه از کانادا است.

او فعالیت هنری‌اش را از سن شش سالگی و با بازی در مجموعه‌ی «قصه‌های تابه‌تا» (1374-1373)، ساخته‌ی مرضیه برومند آغاز کرد و با این مجموعه‌ی محبوب و دوست‌داشتنی به چهره‌ای شناخته شده مبدل شد. وی پس از آن، کارش را با ایفای نقش در مجموعه‌های متعدد دیگری ادامه داد.

مانی نوری در سال 1379 بازی در تئاتر را با داوود رشیدی و در نمایش «ریچارد 3» آغاز کرد و در سال 1380 با ایفای نقش در فیلم «مربای شیرین» قدم به عرصه‌ی سینما گذاشت.

او به عنوان صداپیشه در فیلم «شهر موش‌ها 2» (1393) و به عنوان بازیگر در فیلم‌هایی نظیر «فرار از حیات» (1373)، «مربای شیرین» (1380)، «عزیزم من کوک نیستم» (1381) و «هزار سال گذشت» (1386)؛ و مجموعه‌هایی چون «جنگ 77» (1377)، «خانه‌ی ما» (1380-1379)، «جزیره‌ی جادو» (1383)، «نجیب» (1386)، «یالان» (1391)، «حراج نفرین» (1392) و «آخرین بازی» (1393) به نقش‌آفرینی پرداخته است.

این هنرمند، کارگردانی فیلم‌های مستند و کوتاه متعددی را در کارنامه‌ی هنری‎اش داشته و در این زمینه افتخاراتی را نیز کسب کرده‌ است. وی همچنین در زمینه هنر مدرن کارهای متعددی را ارائه داده است.

از جمله دستاوردهای این هنرمند، می‌توان به دریافت جایزه‌ی بهترین بازیگر نونهال از جشن نور برای «قصه‌های تابه‌تا» در سال 1375 و برای «خانه‌ی ما» در سال 1380، جایزه‌ی بهترین بازیگر از جشنواره‌ی فیلم اصفهان برای «مربای شیرین» در سال 1381، جایزه‌ی بهترین بازیگر تئاتر برای نمایش «خیابانی‌ها» از جشنواره‌ی لبخند ژاپن در سال 1387، جایزه‌ی ویژه‌ی منتقدین جوان برای نویسندگی و کارگردانی فیلم مستند «اشک‎های سیاه» در سال ۱۳۸۸، جایزه‌ی فیلم برتر زنتا برای نویسندگی و کارگردانی فیلم داستانی بلند «جایی بدون آسمان» در سال 1391، و جایزه‌ی نگاه طلایی از جشنواره‌ی فیلم مرجان دوبی برای نویسندگی و کارگردانی فیلم شبه مستند «من مدرن هستم» در سال ۱۳۹۲ اشاره کرد.