
سیروس مقدم
مقدم، سیروس (زاده 1 دی 1333، آبادان)
سیروس مقدم فارغالتحصیل رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیباست. وی فعالیت هنری خود را از سال 1355 به عنوان دستیار کارگردان و طراح صحنه و لباس در مجموعه تلویزیونی «دائیجان ناپلئون» آغاز کرد. مقدم در سال 1366 در فیلمی از محمدرضا هنرمند با نام «رد پایی بر شن» در سمت منشی صحنه، کار در سینمای حرفهای را تجربه کرد.
او ساخت مجموعههای متعددی را در کارنامه هنری خویش دارد. به همین جهت به وی لقب "کارخانه سریالسازی" دادهاند.
مقدم کارگردانی فیلمهایی چون «گرگهای گرسنه» (1370)، «شکوه بازگشت» (1371)، «شیخ مفید» (1374) و تلهفیلمهایی نظیر «نیلوفر کبود» (1386)، «کابوس» (1387)، «روز بعد از خوشبختی» (1387)، «لالایی برای بیداری» (1387)، «زمانی برای شخم زدن» (1389) و «زندگی خصوصی امیر» (1389) را در کارنامهی هنریاش دارد.
این هنرمند کشورمان مجموعههایی چون «به سوی افتخار» (1377)، «روزهای زندگی» (1378)، «مسافر» (1379)، «پلیس جوان» (1380)، «دریاییها» (1381)، «وکیل» (1381)، «بانویی دیگر» (1383)، «مزرعهی کوچک» (1384)، «ریحانه» (1384)، «نرگس» (1385)، «پرواز در حباب» (1385)، «اغماء» (1386)، «پیامک از دیار باقی» (1387)، «روز حسرت» (1387)، «رستگاران» (1388)، «چاردیواری» (1389)، «زیر هشت» (1389)، «پایتخت 1» (1390-1389)، «تا ثریا» (1390)، «چک برگشتی» (1391)، «دیوار» (1391)، «پایتخت 2» (1392)، «بچههای نسبتاً بد» (1392)، «پایتخت 3» (1393)، «مدینه» (1393)، «میکائیل» (1394)، «پایتخت 4» (1394)، «علی البدل» (1395)، «پایتخت 5» (1395)، «پایتخت 6» (1399-1398) و «پایتخت 7» (1403) را کارگردانی کرده است.
الهام غفوری از تهیهکنندگان صدا و سیما، همسر این کارگردان برجسته کشورمان است.