داریوش اسدزاده
اسدزاده، داریوش (زادهی 1 آذر 1302، کرمانشاه - درگذشته ۳ شهریور ۱۳۹۸)
داریوش اسدزاده، پس از پایان دورهی دبیرستان، وارد هنرستان هنرپیشگی شد و رشتهی هنر و بازیگری تئاتر را دنبال کرد. وي فعاليت هنري خود را در جوانی در تئاتر تهران آغاز کرد و از طرف مركز هنرهاي ملي به جشنوارهی تئاتر پاريس اعزام شد و بعد از مراجعت، به كارگرداني تئاتر مشغول شد.
او در سال 1346 بنا به دعوت يكي از استوديوهاي فيلمبرداري، عازم مينیاپولیس آمريكا شد و به عنوان بازیگر و نویسنده در فیلم «در آمريكا اتفاق افتاد» حضور یافت. وي در سال 1355 به تشویق پروفسور دیویدسن جهت مطالعه و پژوهش در امور تئاتر به آمریکا رفت و در سال 1365 به وطن بازگشت و در سينما و تلويزيون ايران مشغول به کار شد.
این بازیگر پیشکسوت تئاتر، تلویزیون و سینما، بیش از 70 سال است که در عرصهی هنر فعالیت دارد و در فیلمهایی چون «همسر» (1372)، «بوی کافور، عطر یاس» (1378)، «این ترانه عاشقانه نیست» (1384)، «جعبهی موسیقی» (1386)، «قلادههای طلا» (1390)، «ساکن کلبهی چوبی» (1391)، «سلام پدربزرگ» (1393)، «یتیمخانهی طهران» (1393) و ... ؛ تلهفیلمهایی نظیر «گنج خانهی سفید» (1388)، «شغل شریف» (1389) و «شاعر و برادران» (1391)؛ و مجموعههای «خانهی سبز» (1375)، «آژانس دوستی» (1378-1375)، «روزگار جوانی» (1377)، «هوش سیاه» (1388)، «چمدان» (1390)، «مهمانان ویژه» (1390)، «سی و نه هفته» (1393) و «دردسرهای عظیم ۲» (1394) به نقشآفرینی پرداخته است.
از ديگر فعاليت هاي وي ميتوان به رياست انجمن بازيگران سينماي ايران، چندین دوره عضویت داوران خانهی سينما، تدریس و پژوهش و تألیف کتاب اشاره كرد. او همچنين رياست هيأتمديرهی مؤسسهی فرهنگي هنري «كيميا» را به عهده دارد. این هنرمند در سال 1391 نشان درجهی یک هنری را از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرد.