فریدون حسنپور در برنامه «کافه فیلم» به دلایل استفاده از فرهنگ گیلان در فیلمهایش اشاره کرد.
فریدون حسنپور فارغالتحصیل رشتهی کارگردانی تئاتر از دانشگاه تهران است. وی فعالیت سینماییاش را از سال ۱۳۶۵ به عنوان دستیار کارگردان در فیلم «شیر سنگی» ساختهی مسعود جعفریجوزانی آغاز کرد.
او نگارش و کارگردانی فیلمهایی نظیر «تعطیلات تابستانی» (۱۳۷۴)، «دارا و ندار» (۱۳۷۸)، «مزرعهی آفتابگردان» (۱۳۸۲)، «وقتی همه خواب بودند» (۱۳۸۴)، «در مه بخوان» (۱۳۸۵)، «نشانی» (۱۳۸۶)، «پای پیاده» (۱۳۸۷)، «من و زيبا» (۱۳۹۰) و «ناردون» (۱۳۹۴) را به عهده داشته است.
وی همچنین به عنوان دستیار کارگردان در فیلمهایی چون «در مسیر تندباد» (۱۳۶۷)، «سایهی خیال» (۱۳۶۹)، «اوينار» (۱۳۷۰)، «آقای بخشدار» (۱۳۷۰)، «تماس شيطانی» (۱۳۷۱) و «كودكانی از آب و گل» (۱۳۷۲) سابقهی فعالیت دارد.
ص.گ/ ا.ا